Badanie zmęczenia implantów dentystycznych

Metodologia optymalizacji oparta na algorytmie genetycznym hybrydyzowanym z techniką Hooke’a-Jeevesa została wykorzystana do poprawy trwałości zmęczeniowej dwuskładnikowego implantu dentystycznego. Optymalizacja została przeprowadzona z wykorzystaniem analizy elementów skończonych 3D opartej na modelu osiowosymetrycznym z wykorzystaniem alternatywnej interpolacji przemieszczeń opartej na funkcjach trygonometrycznych wzdłuż kierunku obwodowego oraz regularnej interpolacji izoparametrycznej w płaszczyźnie promieniowej lub przekroju poprzecznego. Prezentacja koncentruje się na weryfikacji w oparciu o procedury numeryczne i eksperymentalne.

Celem niniejszej pracy była weryfikacja przyjętego reprezentatywnego scenariusza obciążenia i optymalności uzyskanego napięcia wstępnego śruby, a także skuteczności proponowanej strategii optymalizacji. Zastosowano dwie niezależne metody weryfikacji: testy numeryczne i eksperymentalne. Oczekuje się, że analizy numeryczne zweryfikują założenie dotyczące najgorszego przypadku obciążenia i optymalności obciążenia wstępnego śruby, podczas gdy testy eksperymentalne zapewnią ogólną weryfikację proponowanej procedury optymalizacji, a także modelu obliczeniowego. Ze względu na metodologię zastosowaną do weryfikacji eksperymentalnej, oceniane są tylko jakościowe efekty optymalizacji.